Kennismaking met Gwenda Pelupessy
Gwenda werkt meer dan 25 jaar in de gezondheidszorg. Ze is intercultureel zorgprofessional, SPV/POH-GGZ in AZC ’s en vitaliteitsadviseur duurzame inzetbaarheid. Ze geeft voor Pharos trainingen aan zorgverleners. Sinds kort is ze lid van de redactieraad. Haar werk staat de laatste maanden vooral in het teken van de coronacrisis. “Het gevoel van opnieuw een vrijheidsbeperking, doet de meeste bewoners van een AZC geen goed.”
Hoe ziet jouw werk er in het AZC de laatste maanden uit?
Iedereen is natuurlijk in de ban van het coronavirus. Er heerst veel angst en trauma’s worden eerder getriggerd. Mensen krijgen vaak het idee dat ze helemaal niet meer naar buiten mogen, waardoor hun gezondheid juist verslechterd. Schrijnende situaties met kinderen met obstipatie en enorme stress heb ik meegemaakt. En daarom geef ik veel voorlichting. Ook voer ik veel gesprekken bewust buiten tijdens een wandeling. Zo hoop ik het goede voorbeeld te geven. Beeldbellen werkt over het algemeen niet goed bij deze groep. Bewoners zeggen letterlijk dat ze mij via de computer echt niet dezelfde dingen vertellen als tijdens een face-to-face gesprek.
Waarom ga je huisarts-migrant helpen?
Ik wil graag een praktische aanvulling geven vanuit mijn achtergrond, zodat naast huisartsen ook andere hulpverleners wat aan de informatie hebben. Met het doel om met z’n allen goede persoonsgerichte zorg te leveren en zo de kwaliteit van leven te verbeteren. Ik ben kritisch en probeer altijd een gezonde prikkel te geven in discussies. Het verbinden van theorie en praktijk is belangrijk voor me.
Wat zou je de lezers van huisarts-migrant willen meegeven over het coronavirus?
De nadruk ligt nu heel erg op wat allemaal niet mag. Zeker voor de doelgroep waar ik mee werk is dat heel moeilijk. Ik wil pleiten voor een positievere benadering met meer aandacht voor een gezonde leefstijl. Waarom niet ook een corona-informatiekaart maken met activiteiten die de gezondheid bevorderen? Dus geef dan bijvoorbeeld als advies: Ga 3x per dag met je kinderen naar buiten en was thuis goed je handen. Denk in oplossingen en mogelijkheden en niet in verboden. Vrijheid is een groot goed en van isolement knapt niemand op.
Wat hebben (huis)artsen en POH’s volgens jou aan huisarts-migrant?
Huisarts-migrant geeft handige achtergrondinformatie en tips en tools om het werk met onze doelgroepen beter te laten verlopen. De systematiek, bijvoorbeeld bij de persoonsgerichte aanpak, geeft structuur en heeft een positieve invloed op de samenwerking en vertrouwensband. Ik hoop ook dat zorgverleners gaan inzien dat een kwalitatief goed gesprek in eerste instantie tijd kost, maar vaak wel sneller resultaat geeft.
Wat vind jij het belangrijkst in de zorg voor mensen met een migratieachtergrond of mensen met beperkte gezondheidsvaardigheden?
Direct menselijk contact met de omgeving waarbij een praktische benadering wordt toegepast. Duidelijk overbrengen waar mensen terecht kunnen bij bijvoorbeeld gezondheidsproblemen is essentieel. Verder pleit ik voor meer gebruik van beeld- en gesproken informatiematerialen. Zorgverleners moeten ook niet meteen oordelen en goed naar de, ook culturele, context kijken. Dus niet alleen een individuele benadering, maar juist ook oog hebben voor het systeem waarin iemand leeft. De omgeving heeft vaak een belangrijke invloed op een persoon, net als eigen waarden en normen.
