Jelleke Melessen is AIOS Tuberculosebestrijding en werkt bij GGD Hart voor Brabant. Tien jaar lang was ze tropenarts. Sinds drie jaar is Jelleke weer Nederland. In 2020 startte ze met de opleiding tot arts Tuberculosebestrijding. Onlangs is ze ook begonnen als revisant bij Huisarts Migrant.
Waarom heb je je als revisant bij Huisarts Migrant aangemeld?
“Ik houd van schrijven en ik vind de onderwerpen van Huisarts Migrant heel interessant. Ook hoop ik op de website mijn relatief onbekende vakgebied van tuberculosebestrijding meer bekendheid te geven. Mijn eerste artikel voor Huisarts Migrant ging over tuberculose, dus dat was meteen een goede binnenkomer. Mijn tweede artikel gaat over lepra, ook een mycobacterie.”
Wat vind je van Huisarts Migrant?
“Het is een heel nuttig platform en het wordt alleen nog maar belangrijker denk ik. Door migratiestromen komen er steeds meer nieuwe ziekten in Nederland. Dat zie je nu bijvoorbeeld bij Oekraïners die tuberculose meebrengen. Het klimaatprobleem gaat denk ik ook een steeds groter probleem worden als je kijkt naar vluchtelingen. Steeds meer mensen moeten vluchten vanwege de gevolgen van extreem weer. Huisarts Migrant heeft juist aandacht voor importziekten en geeft zorgverleners handvatten om daar mee om te gaan. Ik vind dat de website meer bekendheid moet krijgen in bijvoorbeeld de geneeskundeopleidingen.”
Welke reacties krijg je op jouw werk als AIOS Tuberculosebestrijding?
“Tuberculose wordt ook wel een vergeten ziekte genoemd. En vaak krijg ik als reactie van mensen: ‘bestaat dat nog’? Dat zegt genoeg. We hebben natuurlijk gezien hoe snel het coronavirus zich over de wereld heeft verspreid. Dat kan bij tuberculose ook gebeuren. Ik wil graag meer bewustwording over deze ziekte creëren en wil mijn vak beter op de kaart zetten.”
Hoe staat het bij de huisartsen met de kennis over tuberculose?
“Ik merk dat huisartsen er soms pas heel laat aan denken bij een patiënt. Ook als alles er op wijst dat een patiënt deze ziekte heeft. Zo zag ik laatste een vrouw uit Somalië bij wie het drie maanden duurde voordat de diagnose werd gesteld. Ik snap dat het niet vooraan in het hoofd van de huisarts zat, maar bij iemand uit dat land met die klachten, moet je daar nog echt wel eerder aan denken. Er valt voor mij nog een wereld te winnen op dit gebied.”
